Puberstreken bij honden: Hoe ga je om met de puberteit van je hond?

De puberteit bij honden is een uitdagende fase waarin je hond zich ontwikkelt van puppy naar volwassen hond. Dit proces wordt sterk beïnvloed door hormonen en dierlijke instincten die nu duidelijk merkbaar worden. Voor veel baasjes kan deze periode frustrerend zijn, omdat het gedrag van hun hond plotseling verandert. Maar met geduld, rust en een goede aanpak is het mogelijk om deze fase samen door te komen. De puberteit begint meestal rond de leeftijd van 6 tot 9 maanden, afhankelijk van het ras en de grootte van de hond. Kleinere hondenrassen beginnen vaak iets eerder aan deze fase en zijn er doorgaans sneller doorheen. Grote rassen kunnen echter langer last hebben van pubergedrag, soms zelfs tot hun 4e levensjaar. Dit vraagt veel van jou als baasje: geduld, energie en vooral humor om er goed mee om te gaan.

Het is belangrijk om te onthouden dat geen enkele hond hetzelfde is. Elke hond beleeft de puberteit op zijn eigen manier, en dat vraagt om maatwerk in de opvoeding. Hoe beter je je hond in de puppytijd hebt voorbereid met rust, structuur en basiscommando’s, hoe soepeler de puberteit zal verlopen.

Wat gebeurt er tijdens de puberteit?

Tijdens de puberteit maken honden grote hormonale veranderingen door. Deze hormonen, zoals testosteron bij reuen en oestrogeen bij teven, kunnen het gedrag van je hond flink beïnvloeden. Gedrag dat je eerder niet zag, komt ineens naar boven. Grenzen worden uitgetest en gehoorzaamheid lijkt soms ver te zoeken.

Voor reuen betekent dit vaak dat ze zich bewuster worden van hun mannelijke eigenschappen. Ze kunnen rijgedrag vertonen, zoals het bespringen van voorwerpen of andere honden. Ook beginnen ze vaak hun poot op te tillen bij het plassen om hun territorium af te bakenen. Daarnaast kunnen ze de neiging krijgen om weg te lopen als ze een loops teefje ruiken. Hun focus ligt in deze periode meer op de omgeving dan op hun baas.

Bij teven gaat de puberteit vaak gepaard met de eerste loopsheid. Dit is een spannende periode voor je hond, waarin haar hormonen door het lichaam gieren. Ze kan hierdoor snel afgeleid zijn en minder goed luisteren. De loopsheid brengt vaak ook verwarring met zich mee, omdat er fysiek en emotioneel veel verandert. Als baasje is het belangrijk om haar de rust te bieden die ze nodig heeft.

Gedragsveranderingen bij reuen

• Rijgedrag vertonen, zoals het bespringen van voorwerpen of andere honden.
• Pootje optillen bij het plassen om hun territorium te markeren.
• Eten verdedigen door te grommen of brommen wanneer iemand in de buurt komt.
• Weglopen door de geur van een loops teefje.
• Dwingend spelen of aandacht vragen, zoals speeltjes aandragen.
• Beschermingsdrang richting baas en huisgenoten.

Gedragsveranderingen bij teven

• De eerste loopsheid, wat zorgt voor hormonale onrust.
• Minder gehoorzaamheid door afleiding en verwarring.
• Eten verdedigen en grommen bij voerbak of snacks.
• Weglopen op zoek naar een reu.
• Dwingend spelen of veel aandacht vragen.
• Beschermingsdrang richting huisgenoten of baas.

Angstfases: Een normaal onderdeel van de puberteit

Een ander belangrijk aspect van de puberteit zijn de angstfases. Je kunt merken dat je hond ineens schrikkerig is van iets wat eerder geen probleem was, zoals een wapperende plastic zak of een andere hond. Dit is heel normaal en komt bij vrijwel alle honden voor. De angstfases duren meestal ongeveer 14 dagen en gaan vanzelf weer over.

Tijdens deze fases is het belangrijk om rustig te blijven en je hond de ruimte te geven om te wennen aan wat hem bang maakt. Ga niet straffen of boos worden, want dat maakt de angst alleen maar erger. Troosten is ook geen goed idee, omdat je daarmee onbedoeld de angst bevestigt. Wat je wel kunt doen, is je hond de tijd geven om zelf te ontdekken dat er niets aan de hand is. Sta bijvoorbeeld stil bij het voorwerp dat hem bang maakt en laat hem het rustig onderzoeken. Als hij zich ontspant en verder loopt, beloon je hem met een rustige stem en wat positieve aandacht.

Overprikkeling is in deze periode ook een veelvoorkomend probleem. Honden krijgen tijdens de puberteit veel meer prikkels binnen dan ze kunnen verwerken. Dit kan leiden tot frustratie, irritatie en extreem gedrag. Je hond kan bijvoorbeeld ineens drukker zijn, meer gaan blaffen of zelfs naar jou grommen. Dit is een teken dat hij behoefte heeft aan rust.

Rustmomenten en structuur: de sleutel tot succes

Rust is essentieel om je hond goed door de puberteit heen te helpen. Overprikkeling kan snel optreden, zeker als je hond veel nieuwe indrukken opdoet tijdens het wandelen of spelen. Zorg daarom voor vaste rustmomenten gedurende de dag, waarop je hond ongestoord kan slapen en ontspannen. Creëer een rustige plek in huis waar je hond zich veilig voelt en waar hij niet gestoord wordt.

Praktische tips voor rustmomenten

1. Zorg voor een vaste rustplek in huis waar je hond niet wordt gestoord.
2. Laat je hond minimaal twee uur achter elkaar slapen na een drukke activiteit.
3. Sluit gordijnen en zorg voor een rustige, serene sfeer.
4. Reageer zo min mogelijk op piepen of blaffen tijdens het rustmoment.
5. Geef je hond de tijd om zelf tot rust te komen en prikkels te verwerken.

Een overprikkelde hond zal in eerste instantie moeite hebben om tot rust te komen. Hij kan bijvoorbeeld gaan piepen, blaffen of rondlopen. Probeer hier zo min mogelijk op te reageren en geef je hond de tijd om zelf tot rust te komen. Uiteindelijk zal hij in slaap vallen, en dat is precies wat hij nodig heeft. Slaap helpt honden om prikkels te verwerken en weer in balans te komen.

Wandelen en trainen tijdens de puberteit

Wandelen met een puberhond kan soms een uitdaging zijn. Je hond heeft ineens veel meer interesse in zijn omgeving en lijkt jou compleet te negeren. Geurtjes, andere honden en geluiden zijn nu veel interessanter. Dit gedrag komt voort uit de hormonale veranderingen en is heel normaal.

Tips voor wandelen en trainen

1. Houd wandelingen kort om overprikkeling te voorkomen.
2. Gebruik snuffelspelletjes, zoals brokjes verstoppen, om de focus bij jou te houden.
3. Maak gebruik van een sleeplijn als je hond niet betrouwbaar terugkomt bij loslopen.
4. Train op prikkelarme plekken en voeg langzaam meer afleiding toe.
5. Beloon je hond wanneer hij aandacht aan jou schenkt of terugkomt bij een commando.

Door kortere wandelingen en doelgerichte oefeningen te combineren, help je je hond om rustig te blijven en toch voldoende beweging en mentale uitdaging te krijgen.

Groeispurt en fysieke veranderingen

Tijdens de puberteit ondergaat je hond niet alleen mentale veranderingen, maar ook fysieke. Veel honden maken in deze periode een groeispurt door, waarbij ze flink in de lengte groeien. Dit kost veel energie en kan leiden tot groeipijn, vooral bij grotere rassen. Groeipijn ontstaat doordat de botten sneller groeien dan de omliggende bloedvaten, wat kan zorgen voor een pijnlijk gevoel in de poten.

Hoe help je je hond tijdens de groeispurt?

• Vermijd zware belasting, zoals hardlopen of wild spelen.
• Laat je hond rust nemen na fysieke inspanning.
• Kies voor korte, gecontroleerde wandelingen.
• Geef je hond voldoende slaap om het lichaam te laten herstellen.

Blijf positief en consequent

De puberteit is een fase die uiteindelijk voorbijgaat, hoe uitdagend het soms ook voelt. Door positief en consequent te blijven, help je je hond om zich te ontwikkelen tot een stabiele volwassen hond. Geef duidelijke grenzen en houd je hier altijd aan. Een ja moet altijd een ja blijven, en een nee moet een nee blijven, ook als je hond je flink uitdaagt. Blijf rustig, lach om de fratsen van je hond en geef hem de ondersteuning die hij nodig heeft. Met geduld, liefde en structuur komt het uiteindelijk goed. Puberteit is een lastige fase, maar ook een bijzondere periode waarin je de band met je hond versterkt en samen groeit. Onthoud: puberteit gaat voorbij. Uiteindelijk zul je terugkijken op deze periode met een glimlach, en zal je puberhond uitgroeien tot je trouwste maatje voor het leven.

Castratie bij Honden: Belangrijke Informatie en Advies

Castratie is een ingreep die zowel bij reuen als teefjes wordt uitgevoerd. Steeds vaker worden jonge honden al op jonge leeftijd gecastreerd, vaak als reactie op ongewenst gedrag. Het is echter belangrijk om te begrijpen dat dit gedrag vaak samenhangt met de puberteit, een fase waarin de hond zichzelf en de grenzen van zijn gedrag verkent. Helaas wordt dit proces door zowel baasjes als dierenartsen soms over het hoofd gezien.

Gevolgen van Vroege Castratie

Een vroege castratie kan aanzienlijke gevolgen hebben voor de groei en gezondheid van uw hond, met name voor het musculoskeletale systeem. De groeischijven, die essentieel zijn voor een gezonde ontwikkeling, sluiten normaal gesproken onder invloed van hormonen zoals progesteron (bij teefjes) en testosteron (bij reuen). Wanneer deze hormonen door castratie worden verwijderd, sluiten de groeischijven veel later, soms wel 6 maanden later. Dit heeft verschillende gevolgen: Langzamere groei en verhoogd risico op schade
Door de vertraagde sluiting van de groeischijven is uw hond langer vatbaar voor blessures door overbelasting of trauma.

Orthopedische aandoeningen
Schade aan de groeischijven kan leiden tot ernstige problemen zoals:

• Vroegtijdige artrose

• LPC/LPA-problematiek

• Heup- en gewrichtsafwijkingen

• Beenlengteverschil door vroegtijdig sluiten van een groeischijf

• Radius Curvus Syndroom

Veranderingen in lichaamsbouw en spierontwikkeling
Door de verlengde groei kunnen botten zoals het dijbeen en de bovenarm langer worden, wat resulteert in een lichaamsbouw die niet optimaal is voor het hondenlichaam. Daarnaast ontwikkelen honden die vroeg gecastreerd worden vaak minder spiermassa, zwakkere bindweefsels en een verminderde spierkwaliteit.

Wetenschappelijke Bevindingen

Uit onderzoek blijkt dat vroegtijdige castratie (voor 6 maanden) het risico verhoogt op orthopedische aandoeningen zoals heupdysplasie (HD), elleboogdysplasie (ED) en kruisbandletsels. Deze aandoeningen zijn te wijten aan de langere ledematen, de gewijzigde biomechanica en de verminderde bindweefselkwaliteit.

Advies: Wacht tot het skelet volledig ontwikkeld is

Om de kans op gezondheidsproblemen te minimaliseren, is het verstandig om te wachten met castratie totdat het skelet volledig is ontwikkeld, meestal rond de leeftijd van 2 tot 2,5 jaar. Castratie moet bovendien alleen worden overwogen met een duidelijke medische of gedragsmatige reden. Overweeg altijd zorgvuldig de voor- en nadelen van castratie en maak een weloverwogen keuze.

Let op: Puberteit is een tijdelijke fase, maar een castratie is blijvend. Houd er ook rekening mee dat chemische castratie hetzelfde effect heeft op het skelet als een chirurgische ingreep, ook al is het resultaat tijdelijk.